Never underestimate the power of knowledge

Ik was een jong meisje van een jaar of 13. Redelijk rustig, teruggetrokken en in mezelf gekeerd. Vrienden? Ik had ze wel, een hele hoop, jaren later werd mij pas duidelijk waarom…

How it all started

Groep 8, de welbekende CITO-toets kwam en ik kreeg het advies HAVO. Ik kon het makkelijk aan en waarom zou je dat advies niet opvolgen? Laksheid, “als ik HAVO kan, kan ik MAVO zeker op m’n luie r**t doen” (pardon my French). Typische puber dus… En daar ging ik, MAVO. Leuke klas, soms met hier en daar wat verkeerde invloeden, maar de beste tijd ever! En zo probeerde ik ook mijn schooljaren te slijten.

Terugkerende factor waren het huiswerk, de toetsen en later de examens. Uren blokken, leerstof in je hoofd stampen en vervolgens trots zijn dat je een 8 of hoger behaalde. Klasgenoten begrepen het niet; het rustige, in zichzelf gekeerde, meisje een 8?! Hoe dan? En daar begon het; ‘Nancy, kan jij mij helpen met dit vak? Ik snap er geen ene moer van!’ Natuurlijk, ik hielp wel want tja, het was een klasgenote en een van mijn ‘vriendinnen’. Vlak daarna kwam de volgende ‘Nancy, dat Maatschappijleer hè, uh, snap jij het? Kan jij mij helpen of kan jij niet een opstel voor mij schrijven?’ En weer hielp ik deze klasgenoot.

Later werd er gevraagd of ik niet wat tips had, of ik wilde vertellen hoe ik mijn ‘trucjes’ deed. Ik deelde mijn ervaringen en mijn kennis; een dankjewel kon er niet vanaf en dankte ik bij een volgende keer dat er om hulp werd gevraagd. De ‘vriendschap’ was over want ik deelde mijn kennis niet meer.

How it continues

Een aantal jaar later, aan het begin van mijn carrière, was er weinig veranderd. Ik was inmiddels wel wat meer open naar anderen, maar liet nooit het achterste van mijn tong zien.

Ik begon als receptioniste/administratief medewerkster op een kantoor. Een echt familiebedrijf waarbij vader en moeder op het punt stonden het bedrijf over te dragen aan hun enige zoon. Leuk en afwisselend werk op een kantoor met 98% mannen. Droge, flauwe, humor en qua intelligentie… Laat ik het daar maar niet over hebben.

Al snel werd het duidelijk; mannen die niet meegegroeid waren in hun functie en de systemen waarmee werd gewerkt. Zo herhaalde de geschiedenis zich; ‘Nancy, weet jij wat van Excel? Ik kom er echt niet aan uit met die codes. Oh en als je dat hebt uitgelegd, zou je mij dan ook het een en ander in Word uit kunnen leggen want ik krijg het niet voor elkaar met lay-out en zo?’ Het resulteerde uiteindelijk in een totaal nieuwe opzet van de formulieren die werden gebruikt binnen het bedrijf waarbij een groot gedeelte werd geautomatiseerd. Deze formulieren werden gekoppeld aan het systeem waarbij etiketten, dagstaten, verwachte levertijden, etc. konden worden geprint en afgelezen.

Kennelijk werd ik niet hoog ingeschat want het ‘compliment’ dat ik van een van de eigenaren kreeg was ‘ik wist niet dat jij dit allemaal kon’. OK en bedankt! Dat was ook het moment waarop ik besloot daar niet langer te blijven en op zoek te gaan naar een andere baan.

The story continues…

Op naar de volgende baan. Nee, ik ben geen job-hopper ;). Klein kantoor; twee advocaten, twee ondersteunend medewerksters.

Ik kreeg de vrijheid om mijzelf hier alles aan te leren wat mogelijk was. ‘Boekhouding? Nog nooit gedaan, maar ik denk wel dat ik het kan!’ OK, kijk maar.

Door mijzelf in te lezen in allerlei zaken (en voornamelijk op de diverse rechtsgebieden) vergrootte ik mijn kennis. Kennis in ondersteunende werkzaamheden, de omgang met cliënten (cultuurbepalend), op welke wijze het beste gecommuniceerd kon worden naar diverse partijen en – vooral – hoe de diverse rechtsgebieden werkten! En dat was het moment waarop ik mijn kennis alleen maar wilde vergroten en later in de praktijk wilde brengen.

---

What happened next?

Uiteindelijk, zo’n 15 jaar en een andere werkgever later, koos ik voor het ondernemerschap; de vrijheid om zelf te bepalen voor wie en waar je werkt, hoe je daar invulling aan geeft, etc.

Vanwege mijn karakter werd (en word) ik gezien als een introvert persoon. Nog steeds wat terughoudend, maar wanneer het nodig is laat ik van mij horen. Mijn kennis? Die deel ik nu met mijn opdrachtgevers en zet ik in in de praktijk! Want het is nog steeds ‘vraag het aan Nancy, die weet het’. Weet ik het niet dan zoek ik het wel op en wil ik er ook alles over weten ;)

Zo had ik een maand geleden een contact die mij vroeg of ik ook juridische procedures voer. Uh nee, ik ben geen juriste en ook geen advocate. Dus procederen laat ik zeker over aan de experts.

Ik wilde – uiteraard - meer weten en vroeg wat het probleem was. Een afwijzing bij de aanvraag van een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG). In eerste instantie worden daar geen juridische procedures over gevoerd; er kan wel bezwaar tegen de afwijzing worden ingediend. En dat kan ik dan weer wel opstellen! En zo verkreeg ik deze opdracht, opdrachtgever tevreden omdat er tijdig een zienswijze was ingediend, ik tevreden omdat ik mijn kennis en ervaring in kon zetten.

Een dag na de persconferentie waarbij de extreme lockdown en later de avondklok werden aangekondigd ging ik aan het werk bij een andere opdrachtgever. Heel de agenda stond volgepland met besprekingen in diverse dossiers en rechtszaken. Mijn opdrachtgever (ook ZZP’er) was redelijk ‘van de leg’ want hoe moest dit nu verder? Dit zou hem omzet gaan kosten.

Wat hij niet wist was dat ik direct na de persconferentie een mail had opgesteld die hij naar zijn contactpersonen (allen advocaat) kon sturen. In deze mail werd voorgesteld de besprekingen toch door te laten gaan om zo min mogelijk vertraging op te laten lopen in de dossiers, waarbij de maatregelen van het RIVM werden gehanteerd en de keuze aan de contactpersoon werd gelaten om de bespreking wel of niet door te laten gaan. Iets waar mijn opdrachtgever niet aan had gedacht. Tot nu toe zijn alle besprekingen nog doorgegaan!

Vorige week werd ik benaderd door een contact van een oude opdrachtgever van wie zij mijn gegevens had ontvangen. Deze had ‘her en der’ wat problemen. De vraag was of ik een ‘voorbeeld’ sommatiebrief had en wat zij er dan in moest zetten. Of ik dat voor haar op de mail wilde zetten. En op dat moment kwam heel even mijn verleden aan mij voorbijgeflitst en wist ik het; NEE! Al mijn kennis en ervaring wil ik gerust met je delen, maar niet voor niets. Mijn kennis is van waarde, onderschat dit niet.

Het meisje dat al haar kennis zomaar deelt is niet meer dat meisje. Inmiddels een onderneemster die doet waar haar hart ligt; mijn kennis en ervaring inzetten om mijn opdrachtgevers verder te helpen.

Never underestimate the power of knowledge!

Uiteraard kan ik op diverse gebieden mijn kennis met jou delen. Wil je weten waar ik je mee kan helpen? Neem dan contact met mij op.

Liefs,

Nancy